The World Needs Dialogue

Van 15 tot en met 17 oktober 2018 kwamen 80 mensen uit alle windstreken bij London samen voor een conferentie over dialoog. Olga en ik (Renate) waren erbij en het was enerverend. Alleen al 80 mensen ontmoeten die zich professioneel met dialoog bezighouden van Argentinië tot Finland!

Initiatiefnemers zijn Jane Ball en Peter Garrett, twee gedreven mensen die al tientallen jaren met dialoog bezig zijn in organisaties en het gevangeniswezen. Zij hebben in 2016 het initiatief genomen om een Academie voor Professionele Dialoog te stichten en deze conferentie was de eerste wereldwijde start.

Een conferentie over dialoog, hoort natuurlijk dialogisch ingericht te zijn en dat was het ook. Vooraf kregen we 20 papers over toepassing van dialoog in allerlei velden: gezondheidszorg, samenleving, justitie, onderwijs en organisaties. Tijdens de conferentie waren er geen voordrachten maar gesprekken met circa 20 personen over de verschillende papers. Ik woonde zelf onder meer gesprekken bij over:

Bewegen naar dialoogkunst: Welke factoren kenmerken professionele dialoog toepassing?
Dialoog in het gevangeniswezen in Noorwegen
Autisme dialogen
Dialoog als het hart van strategische verandering in organisaties.

Het waren boeiende gesprekken – enigszins onder tijdsdruk – en vaak zeer inspirerend.

Zo’n conferentie zou geen dialoogconferentie zijn als er niet ook over het dialooggehalte van het evenement zelf gesproken zou worden. Wat ik heb waargenomen is dat in veel gesprekken de focus meer lag op het “samen denken” volgens de traditie van Bohm en wat minder op “contact en verbinding”. Deze behoefte aan verbinding was er natuurlijk en kreeg gestalte tussen de sessies door. In de tussenruimte: aan tafel, in spontane groepjes, al zingend en trommelend, aan de bar of wandelend door de natuur. Ik vond het prachtig te zien en te ervaren hoe passievol mensen uit alle uithoeken met dialoog bezig zijn.

Soms heb je een internationale omgeving nodig om te zien wat inmiddels kenmerkend is voor dialoog in Nederland. Wat we ontdekten met de zes Nederlanders is dat we belang hechten aan verlangzamen, aan spreken vanuit je hart en vanuit persoonlijke ervaring en aan dialoog waarbij het midden duidelijk gestalte krijgt en waarbij we via het midden met elkaar spreken. Ik vond dat erg mooi om te ontdekken en te ervaren hoe we dat op allerlei manieren in onze dialoogpraktijken tot uitdrukking brengen.

Het was een intense ervaring, waarna ik tijd nodig had om alle indrukken te verwerken. Het heeft ook geleid tot een aantal acties:

Het heeft ons als Spirit of the Age aangespoord zichtbaar te gaan maken, hoe wij dialoog in de praktijk brengen. Onze ervaringen zijn waardevol en deze willen we op een volgende conferentie delen.
Persoonlijk heeft het me aangezet om vanaf nu gestructureerd en gedisciplineerd al mijn dialoogervaringen te gaan bijhouden en daarover te reflecteren. Ik wil ontdekken hoe dialoog zich in mij ontwikkelt. Hoe luister ik? Heb ik de moed gehad me uit te spreken? Lukte het me mijn oordeel uit te stellen? Kon ik zijn met wat er is? Welke interventies deed ik en hoe pakten die uit? Wat leer ik daarvan en hoe breng ik het geleerde in de praktijk? Neem vooral contact op, als dit jou ook interesseert.
Ik heb me aangesloten bij een groep die maandelijks via Zoom (online) dialogen voert. De eerste twee ervaringen met een groep van 10-16 personen waren zeer positief. Ga ik mijn overtuiging loslaten dat dialoog alleen in levenden lijve kan plaatsvinden? Welke ongekende mogelijkheden zijn er als we erin slagen ook online een bedding voor dialoog te creëren? Dat vind ik spannende vragen.
Ik draag inmiddels al een tijdje bij aan de ontwikkeling van een Duitse tak van de Academy en mijmer intussen wat over wensen en mogelijkheden in Nederland. De zes aanwezige Nederlanders blijven in ieder geval met elkaar in gesprek.

Mocht je interesse hebben in de Academy of Professional Dialogue, dan vind je hier de website en kun je natuurlijk altijd contact met ons opnemen.